سرگين جمع کن

امروز به مناسبت شهادت حضرت زهرا تعطيل رسمي است. لااقل از طي کردن فاصله شهر قديم و جديد راحتم، در اين سرماي ناخوشايند.

اين روزها زياد حالم خوش نيست (و چرا اينها را اينجا مينويسم؟ خدا مي داند). اين ديگر اوج تنهاييست که آدم حرف هاي گوشه هاي ناپيداي دلش را در يک فضاي عمومي آشکار کند.

ديروز رفتم 3 ميليون تومان ديگر در بانکي حساب باز کردم. يک ماه قبل 16 تومان و اين بار 3 تومان. پول سودي مي خواستم بدانم چه مزه اي دارد. بابت آن 16 ميليون، پريروز 260 هزار تومان سود به حسابم ريخته شد. و چه راحت. با هيچ تلاشي پولت پول مي آورد، مفت مفت. من که هميشه رباخواري را دوست نداشتم، الان تبديل به يک رباخوار کوچولو شده ام در يک گوشه از اين آبادي طاعون زده. حس مي کنم يک سرگين جمع کن شده ام. تف به ذات کثيفتان که آدم را به کارهاي کثيف واميداريد. (منظورم همان سرگين غلطان است)

اين روزها ترامپ چيزي به نام معامله قرن رو کرده؛ يک طرح صلح براي فلسطين. کاري به خوبي و بدي اين طرح ندارم، فقط اين را مي دانم که اين يانکي زبان نفهم، هر وقت پيشنهادي بدهد و طرف مقابل نپذيرد، طرف را بيچاره مي کند. همان بلايي که سر ايران آورد. خودش هم گفته اين آخرين فرصت براي فلسطيني هاست. پس اگر آنها نپذيرفتند بايد منتظر بدترين ها باشند.

يک چيز جالب هم درباره حسن روحاني شنيدم. طرف نوشته بود از آدمي که حتي اسمش را هم به مردم دروغ مي گويد (نام اصلي حسن روحاني حسن فريدون است) آيا انتظاري داريد بقيه حرف هايش راست باشد؟